Column 6: de slangenkuil van Boxmeer
Huisdieren, ze zijn niet bij al onze verhuurders even geliefd en staan zeker niet bovenaan het wensenlijstje van ‘de ideale huurder’.
Toch willen onze expats hun geliefde huisdier graag meenemen bij een Internationale verhuizing en hoewel reiskosten per vliegtuig inclusief inentingen, speciale IATA gekeurde kennels en eventuele quarantaine maatregelen vaak de aanschafprijs van Fikkie of Poes ruim overstijgen, nemen de meeste expats dat voor lief.
Erg exotisch is de levende have meestal niet, het assortiment beperkt zich tot honden, poezen en een enkel aan kinderen geschonken konijn.
De schade die veroorzaakt wordt door het houden van deze huisgenoten komt vanzelfsprekend voor rekening van de huurder. Gelukkig komt dit sporadisch voor, met een enkele uitzondering van een aangeschafte Staffordshire terrier (inmiddels een fokverbod in Nederland) die een woonkamer van de grond tot 1.20 m hoogte (verder kwam hij niet) volledig had vernield. De huurder moest wel even slikken dat zijn hondenliefde zulke grote financiële gevolgen had.
Enigszins verbaasd waren we na een verontrust telefoontje van een bewoner van een wijk in Boxmeer, die meldde dat er in een door EHR verhuurde woning twee grote boa constrictors werden gehouden. Op zich geen huisdieren die over straat gaan, maar deze twee meterslange slangen hadden een eigen kamer aan de voorzijde op de eerste verdieping.
De slangen hadden de gewoonte om achter het raam over de vensterbank te bewegen en dat joeg de buurt schrik aan. Het leek ons tijd voor een huisbezoek.
Eenmaal aangekomen bij de woning lagen de slangen gezellig opgerold tegen het raam, met vrij uitzicht over het tegenovergelegen schoolplein. Dat de ouders en kinderen hier wat angstig van werden kon ik me levendig voorstellen.
De huurder begroette me hartelijk en na de gastvrije koffie stelde hij voor dat we even gingen kijken bij de kamer van zijn huisdieren. Niet mijn meest favoriete moment van bezichtiging, maar in het bijzijn van het baasje kon me misschien niet veel gebeuren. De huurder deed de deur van de bewuste kamer open en daar lagen de twee vrij passief uit te blazen van hun recente maaltje verse muizen.
Hoewel deze wurgslangen er angstaanjagend uit zagen, verzekerde de huurder me dat ze niet erg gevaarlijk zijn voor mensen en niet, zoals de veel grotere anaconda, een mens kunnen wurgen. Dat lot is voorbehouden aan de knaagdieren en vogels waarmee de boa constrictor zich voedt.
Na deze Freek Vonk lezing hebben we toch maar even aangeven dat een terrarium een betere oplossing was als huisvesting en dat dit de commotie in de buurt zou beperken. Hier had de huurder wel begrip voor.
Een paar weken later belde hij me op en vertelde dat de slangen niet alleen een nieuw onderkomen hadden gekregen, maar dat hij ook bij de tegenover gelegen school met ze op bezoek was geweest voor een praatje over leven van de boa constrictor. Het was een groot succes en de rust keerde daarmee terug in Boxmeer.